Co je wąż zbożowy? Jak się opiekować takim zwierzęciem? Współczesna terrarystyka pozwala w doskonały sposób odtworzyć naturalne warunki dla węży w domu. Jeśli planujesz rozpocząć przygodę z hodowlą tych zwierząt, wąż zbożowy jest idealnym wyborem na początek. Z artykułu poniżej dowiesz się, w jaki sposób karmić oraz jaki jest odpowiedni pokarm dla węża zbożowego. Warto wiedzieć to jeszcze zanim pupil pojawi się u nas w domu.
Spis treści
Pokarm dla węża zbożowego
Wąż zbożowy (łac. pantherophis guttatus) należy do drapieżników. W naturalnych warunkach występują one głównie na Florydzie. Najczęściej można je spotkać wśród pól, lasów, gdzie w łatwy sposób mogą upolować pożywienie. A więc co je wąż zbożowy w warunkach domowych? Węże te należą do mięsożerców. Najlepszym pokarmem jest pokarm żywy. Dieta powinna być oparta głównie na oseskach myszy oraz szczurów. Jako urozmaicenie diety czasami możemy podać jedno lub kilkudniowe pisklaki ptaków. Dla młodych osobników najlepsze będą 1-2 dniowe oseski myszy. W późniejszym czasie dietę drapieżnika można urozmaicić oseskami szczurów, a z czasem wprowadzić także nieco starsze myszy oraz szczury.
Jak często karmić węża zbożowego?
Młode węże zbożowe należy karmić częściej – średnio dwa razy w tygodniu. Dorosłe karmi się co 2-3 tygodnie. Młode karmi się częściej ze względu na ich znacznie większą aktywność w ciągu dnia oraz szybką przemianę materii. Na jedno karmienie powinno przypadać od jednej do trzech porcji (sztuk).
Wielkość pokarmu
Węże połykają swoją ofiarę w całości. Należy odpowiednio dopasować wielkość pokarmu. Młode mogą jeść pokarm o maksymalnej wielkości ich najszerszego miejsca na ciele. W przypadku starszych osobników pokarm może być nieco większy niż najszersze miejsce. Kiedy pokarm będzie zbyt duży lub zbyt ciężki, zwierzę może zwymiotować.
Wąż zbożowy karmienie
Jak podawać pokarm?
Pokarm możemy podawać bezpośrednio do terrarium lub za pomocą pęsety. Należy pamiętać, że podawania pokarmu za pomocą pęsety trzeba najpierw zwierzę nauczyć. Wąż zbożowy nie jest jadowity. Nie musimy się więc obawiać o ewentualne ugryzienie. W przypadku kilku osobników na czas karmienia konieczne jest ich rozdzielenie.
Obserwacja karmienia
Jeśli karmimy węża żywym pokarmem, musimy być obecni podczas karmienia. Jeśli zwierzę nie zainteresuje się od razu pokarmem – trzeba go zabrać i spróbować później. Gryzonie mogą być agresywne. Jeżeli się tak stanie, należy zabrać gryzonia lub unieruchomić jego pysk pęsetą, bo może zranić węża. Dlatego też dla bezpieczeństwa warto obserwować swojego pupila podczas jedzenia.
Czym nie karmić?
Pokarm dla węża zbożowego należy kupować wyłącznie ze sprawdzonych hodowli. Wykluczone jest karmienie znalezionym lub upolowanym, dzikim pokarmem. Istnieje spore ryzyko, że pokarm ten będzie nieświeży lub będzie zawierał pasożyty, co może skutkować zatruciem. Trzeba pamiętać, że to, co je wąż zbożowy, jest niezwykle istotne dla jego życia oraz prawidłowego rozwoju.
Karmienie nowo narodzonego węża
Nowo narodzone węże należy rozkarmić, czyli nauczyć je spożywania pokarmu. Rozkarmianie najlepiej przeprowadzić z żywym pokarmem. Żywy pokarm stanowi ciekawszą formę pokarmu, więc jest większa szansa na powodzenie. Jeśli wąż nie będzie zainteresowany pokarmem, próby podania należy powtórzyć. Jeśli mimo prób gardzi on pokarmem, możemy użyć pęsety i nieco go podrażnić. Jeśli to również nie zadziała, można nakłuć głowę ofiary – krew pobudza apetyt oraz instynkt węża. Inną opcją jest wzmocnienie zapachu oseska, na przykład poprzez przetrzymanie oseska w mysich lub szczurzych trocinach. Próby można przeprowadzać co około 3 dni. Jeśli wąż nie zacznie jeść po około 6. tygodniach, należy skonsultować sytuację ze specjalistą.
Wąż zbożowy – karmienie martwym pokarmem. Jak nauczyć jeść martwy pokarm?
Jeśli z różnych powodów karmienie żywym pokarmem jest dla ciebie nie do zaakceptowania, możliwe jest także podawanie martwego oraz mrożonego pokarmu Należy uzbroić się jednak w cierpliwość. Naukę powinniśmy rozpocząć od karmienia świeżo zabitymi gryzoniami. Karmienie martwym pokarmem powtarzamy następnie kilka razy. Pokarm podajemy za pomocą pęsety, drażniąc nią węża. W późniejszym czasie możemy spróbować podać rozmrożony i podgrzany pokarm do temperatury około 36. stopni. Zaletą karmienia martwym i/lub mrożonym pokarmem jest uniknięcie nieprzyjemnego zapachu. Dodatkowo pokarm ten jest szybciej trawiony. Proces mrożenia zabija ewentualne pasożyty występujące w pożywieniu. Możemy także pozwolić sobie na zgromadzenie zapasu pokarmu, który zawsze będzie odpowiednio świeży.
Dlaczego wąż zbożowy nie chce jeść?
Jeśli wąż nie ma ochoty na swoją ofiarę, przyczyn może być kilka:
– zwierzę jest przejedzone,
– pokarm jest zbyt duży,
– wąż jest przed okresem linienia i naturalnie mniej je,
– ciąża (w przypadku samicy),
– choroba (konieczna konsultacja ze specjalistą),
– niewłaściwa temperatura i/lub wilgotność w terrarium,
– stres (np. związany z wyciąganiem, przemieszczaniem, transportem),
– za niska temperatura pokarmu (w przypadku pokarmu mrożonego),
– obecność innego węża,
– zmiana pokarmu,
– zatrucie pokarmowe,
– samiec nie je lub je mniej w okresie godowym,
– brak wody/nieodpowiednia woda.
Miska z wodą powinna być zawsze dostępna, a jej wielkość dopasowana do trybu życia oraz wielkości węża. Należy uważać na odchody, które wąż może wydalać do wody (obserwacja i częsta zmiana wody). Najlepsza będzie woda przegotowana lub mineralna (niegazowana).
Egzotyczne zwierzę w domu – jak wybrać nietypowego pupila?
Jeśli jesteś rozważasz egzotyczne zwierzę w swoim domu, godny uwagi jest również gekon. Karmienie gekonów i ich dieta również oparta jest na mięsie – najlepiej żywym. Jeśli nie masz z tym problemu, może to opcja pupila w sam raz dla ciebie.
Jeśli jednak masz ochotę przyjąć pod swój dach nietypowe zwierzę, ale karmienie żywymi zwierzętami nie jest dla ciebie, ciekawą opcją mogą okazać się żółwie, ślimaki lub patyczaki. Jedzenie dla patyczaków jak i pożywienie ślimaków jest w pełni roślinne. Z kolei karmienie żółwi ich dieta jest różna w zależności od gatunku, ale istnieją także takie, które są w pełni roślinożerne (np. żółw stepowy).